Հայաստանի Հանրապետության տարածքումշուրջ 9480 փոքր և մեծ գետ է գտնվում, որոնցից 379-ը ունի 10 կմ և ավելի երկարություն: Գետերի ցանցի ընդհանուր երկարությունը 23 000 կմ է: Երկրի տարածքի 76 %-ը պատկանում է Արաքս գետի ավազանին: Գետը պետական սահմանն է Իրանի հետ և Թուրքիայի հետ սահմանի մեծ մասը: Երկրի հյուսիս-արևելյան մասը պատկանում է Կուր գետի ավազանին: Տեղումների ընդհանուր ծավալի (15 000-18 000 մլն խոր. մ) ²/3-ը գոլորշանում է, և միայն 1/3-ն է առաջացնում վերգետնյա կամ ստորգետնյա հոսք, որն անհավասարաչափ է թե ռելիեֆի, և թե հողերի հետ: Գետերը հիմնականում ունեն ոչ հավասարաչափ սնուցում: Գետերի վրա կառուցված է 75 ջրամբար` 986.0 միլիոն խոր. մետր ծավալով: Հանրապետության հիտրոէներգետիկ պաշարները գնագատվում են 1 700 000 կՎտ-ի, որոնցից այսօր օգտագործվում է միայն 40 %-ը: Հայաստանի տարածքում գտնվում են շուրջ 100 մանր լճեր` մոտ 300 միլիոն խոր. մետր ընդհանուր ծավալով: Այստեղ է նաև Կովկասի ամենամեծ բարձրալեռ լիճը` Սևանը, որի մակերեսը կազմում է 1240 քառ. կմ, ( մինչև իջեցումն այն կազմել է 1360 քառ. կմ), խորությունը` շուրջ 99 մ: Լիճն են թափվում 28 գետ, արտահոսում միայն Հրազդանը: Սևանը քաղցրահամ է, ջրի հանքայնացվածությունը կազմում է 700 մգ/լ, գոլորշիացումից թողնում է 0,5 գրամ 1 լիտրին հետք: Երկիրը հարուստ է նաև ստորգետնյա ջրերով: Տարեկան առաջանում է մոտ 3 մլրդ խոր. մետր ստորգետնյա ջուր: Ստորերկրյա ջրերի ոչ համաչափ տեղաբաշխման պատճառով Արարատյան դաշտում արտեզիան ջրերի ճնշումից ճահիճներ են առաջանում , որոնց ընդհանուր մակերեսը մոտ 1500 քառ. կմ է: Ստորգետնյա ջրերում օգտագործվում են ջրամատակարարման և որոգման նպատակով: Խմելու ջրի 96%-ը ևս ստորգետնյա ծագում ունի: