Բնական պաշարներ

Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հայտնի է շուրջ 60 օգտակար հանածոների 565 հանքավայր: Ոսկու ընդհանուր պաշարը կազմում է ավելի քան 315 տոննա (աշխարհի պաշարների 0,4% ), արծաթի` 3600 տոննա (աշխարհի պաշարների 0,5%), ցինկի` 830 հազար տոննա (0,3%), պղնձի` 6540 հազար տոննա (0,9%), մոլիբդենի` 700 հազար տոննա (7,6 %): Ոսկու հանքավայրերը շահագործվում են Սոդքում և Մեղրաձորում: Հայաստանի տարածքը բաժանվում է երեք մետաղածին գոտու` Ալավերդի-Կապան, Փամբակ-Զանգեզուր և Սևան-Ամասիա: Երկրի հարավում` Քաջարանի, Դաստակերտի և Ագարակի մոտ են գտնվում պղնձամոլիբդենային խոշոր հանքավայրեր: Երկաթի հանքավայրերը գտնվում են հանրապետության կենտրոնական, հյուսիսային և հարավ-արևելյան շրջաններում: Հայաստանը հարուստ է նաև բնական քարի` տուֆի, գրանիտի, բազալտի տարբեր տեսակներով: Շինարարական քարի պաշարները (ընդամենը 120 հանքավայր) հասնում են շուրջ 690 մլն. խորանարդ մետրի, իսկ երեսպատման (60 հանքավայր) `276 մլն. խորհանարդ մ.: Տուֆի հանքավայրերի մասշտաբներով և ֆիզիկա-մեխանիկական որակներով առանձնանում է Շիրակի մարզը: Կա նաև թանկարժեք և կիսաթանկարժեք քարերի մեծ տեսականի։ Հայաստանը հարուստ է նաև բնական միներալներով: Երկրում պեռլիտի շուրջ 160 միլիոն տոննայի հասնող պաշարներ են, իսկ հաշվարկային կանխատեսումներով քարաղի քանակը կարող է չափվել տասնյակ միլիարդ տոննաներով: Հայաստանում շուրջ 7500 խմելու ջրի աղբյուր է, շուրջ 1300` հանքային, որոնց մի մասը (Ջերմուկ, Արզնի, Դիլիջան, Բջնի, Հանքավան, Սևան և այլն) առողջապահական մեծ նշանակություն ունի: